آمینو 80

آمینو اسیدهای آزاد تا 80 درصد کل را تشکیل می دهند. آنها از 21 نوع اسید آمینه L تشکیل شده اند. اسیدهای آمینه واحدهای ضروری برای تشکیل مولکول های پروتئین هستند. آنها اسیدهای کربن آلی هستند که از گروه های آمین (NH2) و کربوکسیل (COOH) و همچنین گروه آلکیل (R) ساخته شده اند که مخصوص هر اسید آمینه است و به عنوان زنجیره جانبی شناخته می شود. آنها در اتم آلفا کربن ( ) متصل می شوند. 21 نوع اسید آمینه در پروتئین ها یافت می شود که به دو دسته تقسیم می شوند: پپتید و پروتئین (AL-Modhafer, 2009). اسیدهای آمینه فعال‌کننده‌های زیستی هستند که انرژی را برای گیاهان برای جبران خسارات ناشی از فرآیندهای تنفس و تجزیه فراهم می‌کنند. آنها ترکیبات یونی بی رنگی هستند که به درجات مختلف در آب سرد، آب گرم و الکل محلول هستند و به دلیل اینکه یون های ترکیبی هستند نقطه ذوب بالایی دارند. اسیدهای آمینه در گیاهان یا به صورت آزاد یا در ترکیب با یکدیگر یافت می شوند و پروتئین ها و ترکیبات پپتیدی را تشکیل می دهند. با این حال، فرم آزاد رایج تر است، زیرا پیوندهای پپتیدی را تجزیه می کند و اسیدهای آمینه را آزاد، منفرد و آسان برای نفوذ می کند (عبد ال حافظ، 2011). اسیدهای آمینه نیز عمدتاً در میتوکندری و کلروپلاست موجودات زنده به دلیل در دسترس بودن اسیدهای کتونیک حاصل از جذب کربوهیدرات های تشکیل شده در طول چرخه کرب یافت می شوند (بیورز، 1991). مقدار آمینو اسیدها از گیاهی به گیاه دیگر بسته به فرآیندهای متابولیکی متفاوت است (عابد، 2007)، که به راحتی می تواند از طریق موهای ریشه منتقل شود و از عروق گیاه عبور کند. اسیدهای آمینه نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای زیستی ایفا می کنند، چه آزاد باشند و چه به عنوان جزئی از پروتئین ها. بنابراین اهمیت و اثربخشی آنها در مراحل رشد گیاه نهفته است.